قابلاعتراض
معنی
[ بِ لِ اِ تِ ] (ص مرکب)
اعتراض پذیر. || (اصطلاح حقوق) حکمی
که بتوان بدان اعتراض کرد. هر حکمی که
غیاباً از دادگاه بخش یا شهرستان صادر شده
باشد. احکام و قرارهائی که غیاباً صادر شده
باشند در مدت معین قابل اعتراض است.
رجوع به قانون آئین دادرسی شود.