فشفشه
معنی
[ فِ فِ شَ / شِ ] (اِ) لولهٔ دراز و
باریک از کاغذ یا مقوا که داخل آن باروت
ریزند و آن را آتش زنند و از آن آوایی برآید.
|| آلتی که در داخل آن مواد محترقه تعبیه
شده و پس از احتراق به هوا رود. (فرهنگ
فارسی معین). || مغز قلم. (یادداشت
مؤلف).