عهد احوال ابتدایی
معنی
[ عَ دِ اَحْ لِ اِ تِ ]
(ترکیب اضافی، اِ مرکب) مرحله ای است از
مراحل زندگی بشر و بعقیدهٔ علمای فن، بشر
در این مرحله فقط از حیث قوای عقلی از
حیوان برتر بود و هیچگونه صنایعی نداشت و
از وجود آتش هم بی خبر بود. از این عهد
آثاری در دست نیست جز اسکلت ها و
جمجمهٔ بشر ابتدائی. (از تاریخ ایران باستان
ص ۴).