[ عُ مَ رِ عَ جَ ] (اِخ) ابن ابراهیم بن عبداللََّه حلبی عجمی شافعی. ملقب به کمال الدین. فقیه بود. در سال ۷۰۴ هـ .ق. متولد شد و به سال ۷۷۷ هـ .ق. در حلب درگذشت. او را تألیفاتی در فقه است. (از معجم المؤلفین از شذرات الذهب ابن عماد ج ۶ ص ۲۵۳).