[ عَ یِ مَ ] (اِخ) ابن أبی بکربن عبدالجلیل فرغانی مرغینانی حنفی. ملقب به برهان الدین و مکنی به ابوالحسن. فقیه و عالم فرایض و محدث و حافظ و مفسر بود و به سال ۵۹۳ هـ . ق. درگذشت. او راست: ۱- بدایةالمبتدی. ۲- التجنیس والمزید. ۳- شرح الجامع الکبیر شیبانی. ۴- مختارالفتاوی. که همگی آنها در فروع فقه حنفی است. (از معجم المؤلفین). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است: کشف الظنون ص ۲۲۷ و ۱۸۳۰ و... هدیة العارفین ج ۱ ص ۷۰۲. ایضاح المکنون ج ۲ ص ۵۷۰. الاعلام زرکلی ج ۵ ص ۷۳. الجواهر المُضیئه ج ۱ ص ۳۸۳. الفوائد البهیة ص ۱۴۱. طبقات الفقهاء طاش کبری ص ۹۸. تاج التراجم ابن قطلوبغا ص ۳۱. سیرالنبلاء ذهبی ج ۱۳ ص ۵۳. طبقات الحنفیة ص ۲۵. فهرس المؤلفین بالظاهریة. تراجم الاعاجم ص ۱۵۲.