عبیدلی
معنی
[ عُ بَ دِ ] (اِخ) ابن ابی جعفر
محمدبن علی الجوادبن حسن بن علی بن
ابراهیم بن علی الصالح بن عبیداللََّه اول اعرج بن
حسین الاصغربن الامام السجاد. و عالم به
انساب و از جملهٔ معمرین بود به سال ۳۳۵
هـ . ق. درگذشت. از تألیفات اوست: تهذیب
الانساب. نهایة الاعقاب. (از ریحانة الادب و
الذریعه ج ۴ ص ۵۰۸).