عبداللََّه
معنی
[ عَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن سلام بن
الحارث الاسرائیلی. صحابی است، هنگامی
که حضرت رسول به مدینه رفت اسلام آورد و
در شأن اوست آیهٔ {/B«... شَهِدَ شََاهِدٌ مِنْ
بَنِی إِسْرََائِیلَ » ۱۳-۱۷۴۶:۱۰/}(قرآن ۴۶/۱۰). و آیهٔ
{/B«مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ اَلْکِتََابِ».۱۵-۱۸۱۳:۴۳/} (قرآن
۱۳/۴۳). وی با عمر در فتح بیت المقدس و
جابیه حاضر بود و به سال ۴۳ هـ . ق. بمدینه
درگذشت. از او در الصحیحین ۲۵ حدیث
است. (از الاعلام زرکلی).