عبداللََّه

معنی

[ عَ دُلْ لاه ] (اِخ) ابن سلام بن الحارث الاسرائیلی. صحابی است، هنگامی که حضرت رسول به مدینه رفت اسلام آورد و در شأن اوست آیهٔ {/B«... شَهِدَ شََاهِدٌ مِنْ بَنِی إِسْرََائِیلَ » ۱۳-۱۷۴۶:۱۰/}(قرآن ۴۶/۱۰). و آیهٔ {/B«مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ اَلْکِتََابِ».۱۵-۱۸۱۳:۴۳/} (قرآن ۱۳/۴۳). وی با عمر در فتح بیت المقدس و جابیه حاضر بود و به سال ۴۳ هـ . ق. بمدینه درگذشت. از او در الصحیحین ۲۵ حدیث است. (از الاعلام زرکلی).