[ طَ ] (اِخ) ابوالفتح حسن بن علی بن عبداللََّه بن محمدبن ثابت بن جعفربن عبدالکریم طناجیری بغدادی. شاید یکی از اجداد وی بکار ساختن طنجیر (پاتیل) مشغول بوده است. وی از مردم نیکوکار و دیندار بشمار میرفته است و از ابوالحسن علی بن عبدالرحمن بکای کوفی و محمدبن زیدبن مروان کوفی و محمدبن مظفر حافظ و ابوحفص بن شاهین و محمدبن نصر نجاس و ابوبکربن شاذان و جمعی ازین طبقه سماع کرده است. ابوبکر خطیب در تاریخ خود نام وی را آورده و گفته است: وی مردی متدین و پارسا و ثقه و راستگو بوده و شنیدم میگفت من امالی ابن مالک قطیعی را نوشته ام ولی گم شده است و اکنون از وی چیزی در دست ندارم. ولادت وی در ذیحجهٔ سال ۳۵۰ هـ . ق. بوده و در سلخ ذیقعدهٔ سال ۴۳۹ درگذشته و در مقبرهٔ باب مدفون شده است. (از انساب سمعانی برگ ۳۷۱ ب).