[ طُ عَ مَ تُ نُ اُ بَ رِ ] (اِخ) یکی از منافقان از اهل عقبه. (امتاع الاسماع ج ۱ ص ۴۷۹). ابن حجر عسقلانی در کتاب «الاصابة» این نام را به لفظ «طُعمة» آورده و گوید طُعمةُبنُ ابیرق بن عمرو الانصاری. رجوع به الاصابة ج ۳ ص ۲۸۵ شود.