[ طَ رَ ] (ع اِ) یکی از القاب بیست ودوگانهٔ زحاف اشعار عرب که در اشعار عجم مستعمل است. و اگر از دو طرف فاعلاتن الف و نون بیفتد به معاقبت ماقبل و مابعد، آن را طرفان خوانند. (المعجم چ تهران ...
لغتنامه دهخدا
[ طَ ] (اِخ) دو ستاره اند در مقدم جبهه. (اقرب الموارد). و رجوع به طَرْف شود.
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.