[ رَ مِ زَ / زِ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) به معنی طارم اخضر است که کنایه از آسمان باشد. (برهان): خرامید بر تخت فیروزه بختی چو خورشید بر تخت فیروزه طارم. ؟ (از جهانگشای جوینی). بجز آن نرگس مستانه که چشمش مرساد زیر این طارم فیروزه کسی خوش ننشست. حافظ.