[ ضَ جَ ] (ع اِمص) تفتگی و بیقراری از اندوه و جز آن. (منتهی الارب). قلق و اضطراب از اندوه. (بحر الجواهر). بی آرامی از غم. (منتخب اللغات). تنگدلی. سرگشتگی. دهشت. (دهار). ستوهی : کز ضجر خود را بدرّاند شکم قصهٔ آن بیمرادیها و غم.مولوی.