شنخاب

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ شِ ] (ع اِ) بالای کوه. ج، شناخیب. (از اقرب الموارد). سر کوه بلند. (ناظم الاطباء). || سر دوش. || مهرهٔ پشت. (ناظم الاطباء). ج، شناخیب. رجوع به شنخوب شود.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش