شنبلیده
معنی
[ شَمْ بَ دَ / دِ ] (اِ) شنبلید. عطر گلها
یا گیاههای معطر و خوشبو. (ناظم
الاطباء): شنبلیده و کسن و سبدز در همهٔ
رساتیق نه درهم. (تاریخ قم ص ۱۱۲).
شنبلیده و کسن و سبدز در همهٔ رستاقها بهر
جریبی ۹ درهم و دانگی. (تاریخ قم ص
۱۱۹). رجوع به شنبلید شود.