[ سَمْ بَ لَ ] (ع اِ) درخت عضاة. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). درخت خارداری که عضاة نیز گویند. (ناظم الاطباء).
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.