[ کَ دَ ] (مص مرکب) نیکو و جمیل و آراسته و مطلوب کردن : ور ز دیده آب بارد بر رخ من گو ببار نوبهاران آب باران باغ را زیبا کند. منوچهری. || در بیت زیر ظاهراً بمعنی تمام و یکسره کردن آمده است : هرکه او مجروح گردد یک ره از نیش پلنگ موش گرد آید بر او تا کار او زیبا کند. منوچهری.