[ یَ یِ قَ لَ دَ ری یَ ] (اِخ) زاویه ای است در خارج قاهره و برای درویشان ایرانی از سلسلهٔ قلندریه تأسیس شده و مؤسس آن شیخ حسن جوالقی قلندری است. همواره در این زاویه تعداد زیادی از افراد این سلسله (قلندران) در آن زندگی میکنند و یکی از مشایخ ایشان نیز در آن اقامت دارد. شیخ قلندران و سایر درویشان ساکن این زاویه بر طبق سنت خویش صورت خود را میتراشند و به سال ۷۶۱ که حسن بن محمدبن قلاون بخانقاه پدر خود ناصر رفت و شیخ این طائفه را که جزء مهمانان بود بدان صورت دید دستور داد که قلندران شام را وادار بترک آئین عجمان (تراشیدن صورت) کنند. (از خطط مقریزی ج ۴ ص ۳۰۱ و ۳۰۲).