[ رَ تَ / رَ اَ تَ ] (مص مرکب) شور و غوغا ایجاد کردن : یک شهر همی فسون و رنگ آمیزند تا بر من و بر تو رستخیز انگیزند. طاهر چغانی. چرا چون پلنگان به چنگال تیز نینگیزد از خان او رستخیز.فردوسی. و رجوع به رستخیز و رستخیز برانگیختن و رستخیز برآوردن شود.