[ رَ نَ / نِ سَ ] (ص مرکب) شکافته سر. کافته سر. کفته سر: قاف از تو رخنه سر شد و عنقا شکسته پر از زال خرد یک تنه تنها چه خواستی. خاقانی. عمر پلی است رخنه سر، حادثه سیل پل شکن کوش که نارسیده سیل از پل رخنه بگذری. خاقانی.