رخنه‌بند

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ رَ نَ / نِ بَ ] (نف مرکب) که رخنه را ببندد. که درز و شکاف را بگیرد. بمجاز، آنکه نقص و عیب و فساد را دور کند: گفت کای رخنه بند راه گشای دولتت بر مراد راهنمای.نظامی.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش