[ رِ عی یَ ] (ع ص، اِ) رجوع به رُجعیّة شود. || (ص نسبی) آنکه به رجعت شخصی معتقد باشد. || (اِخ) از فِرَق غُلاة شیعه که میگفتند علی بن ابیطالب بر خواهد گشت و انتقام خود را از دشمنان خویش خواهد کشید. (خاندان نوبختی ص ۵۶). و رجوع به الملل و النحل ص ۱۸ ضمیمه و تلبیس ابلیس ص ۲۴ و خطط ج ۴ ص ۱۷۸ و البیان و التبیین ج ۲ ص ۱۰۲ و ۱۰۳ و مادهٔ رجعت شود. || (ص نسبی) منسوب به رجعی (طلاق رجعی). زنی که شوهر وی پس از طلاق بدو رجعت کرده باشد. رجوع به رجعت در این معنی و نیز حقوق مدنی تألیف سیدحسن امامی ج ۵ ص ۶۷ شود.