[ دُ ] (نف مرکب) دشنام گیرنده. آنکه دشنام شنود و بجوش نیاید. (آنندراج). آنکه در زیر فحش و بد گفتن آرام می گیرد. (ناظم الاطباء): امروز چون تو قابل هجوی نگار نیست دشنام گیرتر ز تو در روزگار نیست. شفائی (از آنندراج).