[ دِ ] (اِخ) دزاشیب. از قرای بلوک شمیران. (از جغرافیای سیاسی کیهان). قصبه ای است از بخش شمیران، شهرستان تهران. واقع در یکهزار گزی شرق تجریش. ناحیه ای است در دامنه و سردسیر و دارای ۵۰۰ تن سکنه. آب آن از دو رشته قنات تأمین میشود و در بهار از روخانهٔ دربند استفاده میگردد. راه شوسه به تجریش دارد و در حدود ۳۰ باب دکاکین مختلف در آنجاست. از برق سلطنت آباد استفاده میکند. تابستان صدها خانوار از تهران دراین ده ساکن هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۱). امروزه بیشتر بنام دزاشیب خوانده می شود و از صورت قریه و ییلاق خارج شده است و از محلات شمیران بشمار میرود. و طبق آمارگیری سال ۱۳۳۵ هـ . ش. دارای ۴۹۱۴ تن سکنه است.