درنده‌خوئی

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ دَ رَ دَ / دِ ] (حامص مرکب) صفت و حالت درنده خو. دارای خویی چون درندگان بودن : اگر این درنده خوئی ز طبیعتت بمیرد همه عمر زنده باشی به روان آدمیت.سعدی.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش