[ دَ رَ کَ ] (ع اِ) درکه. منزلت، هرگاه نزول آن در نظر گرفته شود و با در نظر گرفتن صعود آن درجه خواهد بود. ج، دَرَکات. و درکات النار منازل اهل آتش و جهنم است، و گویند الجنة درجات و النار درکات. (از اقرب الموارد). پایهٔ زیرین و طبقهٔ دوزخ. (غیاث) (ناظم الاطباء): بدانم که با این مشتی خاک لطف خداوندی چه فضلها کرده و از کدام درکه به کدام درجه رسانیده. (مرصاد العباد). لظی، درکه ای در دوزخ. (ترجمان القرآن جرجانی).