درکة
معنی
[ دَ رَ کَ ] (ع اِ) درکه. منزلت، هرگاه
نزول آن در نظر گرفته شود و با در نظر گرفتن
صعود آن درجه خواهد بود. ج، دَرَکات. و
درکات النار منازل اهل آتش و جهنم است، و
گویند الجنة درجات و النار درکات. (از اقرب
الموارد). پایهٔ زیرین و طبقهٔ دوزخ. (غیاث)
(ناظم الاطباء): بدانم که با این مشتی خاک
لطف خداوندی چه فضلها کرده و از کدام درکه
به کدام درجه رسانیده. (مرصاد العباد). لظی،
درکه ای در دوزخ. (ترجمان القرآن
جرجانی).