[ دَ شْ / شِ ] (ص مرکب) آشنا و مأنوس با درد. معتاد به درد و رنج. (ناظم الاطباء). واقف و آگاه به سختی و شدت و ناملایم : سخت می ترسم چو برگ لاله گردد داغدار گوش گل از نالهٔ دردآشنای بلبلان. صائب (از آنندراج).