خودسوز
معنی
[ خوَدْ / خُدْ ] (اِ مرکب) فسفر.
(یادداشت بخط مؤلف). || (نف مرکب)
آنچه خودبخود مشتعل است، البته هیچ
اشتعالی بدون مواد اولیه امکان ندارد منتها در
روزگاری که خواص اشتعالی ماده ای شناخته
نشده بود مردم آن ماده را خودسوز
می انگاشتند و آتشکده هایی که بر روی
چشمه های نفط قرار داشت و بیشتر در قفقاز
بود آتشکده های خودسوز می گفتند.
(یادداشت مؤلف).