[ خُ رْ رَ سَ نِ یِ اَ دَ ] (اِخ) نام وی میرزا فتح اللََّه خلف میرزا عبداللََّه وزیر ولایت سنندج کردستان بود و در زمان لطفعلی خان والی و آغاز جهانستانی آقا محمدشاه بدربار پادشاهی آمد و درخور پایهٔ خویش منصبی جلیل یافت. بعد از چندی که لطفعلی خان زند بر شیراز مسلط شد دعوی مملکت ستانی داشت. وی بطمع جاه و مال بلطفعلی خان پیوست و او را بمحاربهٔ آقا محمدخان ترغیب کرد. به اغوای او لطفعلی خان در منزل ایرج بر سر اردوی خاقانی شبیخون زدند و کاری از پیش نبردند و بکرمان و بم افتاد و میرزا فتح اللََّه هم بمرقد میر سیداحمد مشهور بشاه چراغ متحصن شد و بحکم خاقانی او را بدرآوردند و از دو چشم نابینایش کردند و بعد از این واقعه سی سال بزیست و در ۱۲۳۹ هـ . ق. مرد. از اوست: خدیو عهد و خاقان جهان فتحعلی آن کو بود در بزم عیشش جام خورشید و فلک مینا. (از مجمع الفصحاء ج ۲ ص ۱۰۸).