[ خَ دِ بَ تَ ] (مص مرکب) کنایه از عرض تجمل و شأن کردن و به بی غمی و به فراغ بال گذراندن : وحشی بس است چند توان بست خرد راز از خر ظریف شهر بیندیش زینهار. وحشی (از آنندراج). به اهل میکده زاهد کند نواخوانی دراز بسته چو طنبور خوش خر خود را. اشرف (از آنندراج).