معنی

[ حُ صی یَ ] (اِخ) قومی از خوارج که به حرقوص عنبری سعدی منسوبند، و محمدبن جریر طبری کتابی در رد ایشان نوشته است. (از فهرست نجاشی). صاحب ذریعه گوید که این رد را طبری مورخ (متوفی ۳۱۰ هـ . ق.) ننوشته، بلکه محمدبن جریربن رستم شیعی نوشته است. (الذریعه ج ۱۰ ص ۱۹۳). و رجوع به حرقوص شود.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.