حرقوصیه
معنی
[ حُ صی یَ ] (اِخ) قومی از
خوارج که به حرقوص عنبری سعدی
منسوبند، و محمدبن جریر طبری کتابی در رد
ایشان نوشته است. (از فهرست نجاشی).
صاحب ذریعه گوید که این رد را طبری مورخ
(متوفی ۳۱۰ هـ . ق.) ننوشته، بلکه محمدبن
جریربن رستم شیعی نوشته است. (الذریعه
ج ۱۰ ص ۱۹۳). و رجوع به حرقوص شود.