[ جَ هَ دَ / دِ ] (نف) آنکه جهد. جهش کننده. جستن کننده. جهان : چو چنبرهای یاقوتین بروز باد گلبنها جهنده بلبل و صلصل چو بازیگر بچنبرها. منوچهری. || گذرنده. ناپایدار. فانی : منه هیچ دل بر جهنده جهان که با تو نماند همی جاودان.فردوسی. چنین است رسم جهنده جهان همی راز خویش از تو دارد نهان.فردوسی. || درخشنده : چشم و چراغ قوم و قبایل ز پیش چشم برق جهنده چون برود آنچنان برفت.سعدی.