[ مِ عُلْ اَ ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) آنچه یا آنکه در آن رعایت جانبها شده باشد، چنانکه در هیچ قسمتی اهمال نشده باشد. در بردارندهٔ همهٔ جوانب. || (در فضل) جامع بودن؛ کمال فضل را داشتن. || (در جسم) کامل بودن آن.