[ مُ تَ ءَ ] (ع ص) نعت مفعولی از استثئار. آنکه برای گرفتن خونبهای کسی از وی کمک خواسته باشند. (اقرب الموارد). رجوع به استثئار شود.
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.