توصیة
معنی
[ تَ یَ ] (ع مص) اندرز کردن و
فرمودن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). اندرز
کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم
الاطباء) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن
علی). وصیت و اندرز کردن. (یادداشت بخط
مرحوم دهخدا). وصیت کردن. (ترجمان
جرجانی ترتیب عادل بن علی):
{/Bفَلاََ یَسْتَطِیعُونَ تَوْصِیَةً وَ لاََ إِلی ََ أَهْلِهِمْ
یَرْجِعُونَ .۱-۸۳۶:۵۰/} (قرآن ۳۶ /۵۰).
|| (اِ)، اندرز و نصیحت و وصیت.
(ناظم الاطباء). سپارش. وصیت. سفارش.
اندرز. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).