[ تَ بَ سْ سُ بِ لَ دَ شِ کَ تَ ] (مص مرکب) از خنده بازداشتن. خنده را فروکشتن. مانع از خنده شدن : برویم در خنده بستن چرا تبسم بلب در شکستن چرا. ظهوری (از بهار عجم) (از آنندراج).