تبزل
معنی
[ تَ بَ زْ زُ ] (ع مص) سوراخ کردن
آوند خمر. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط)
(از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).
|| شکافته شدن. (تاج المصادر بیهقی)
(زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم
الاطباء). تبزل چیزی؛ شکافته شدن آن. (از
قطر المحیط) (از اقرب الموارد).