تباهی گرفتن

[ تَ گِ رِ تَ ] (مص مرکب) تباهی پذیرفتن. فساد گرفتن. فساد پذیرفتن : سخنگوی جان جاودان بودنی است نه گیرد تباهی نه فرسودنی است.اسدی.