پیشکسوت
معنی
[ کِ وَ ] (ص مرکب) آنکه
درجهٔ پیش کسوتی دارد. یکی از مراتب مرید.
صاحب درجه ای از درجهٔ مریدان. شیخ و
مرشد. یکی از مدارج طریقت. مقامی در
سلوک (صوفیه). در طبقات صوفیه طبقهٔ از
مرید بالاتر و از شیخ فروتر. || قدیمترین و
بزرگترین پهلوان یک زورخانه که حق تقدم
دارد در پهلوانی و قدمت زورخانه کاری.