[ یِ بُ کَ دَ ] (مص مرکب) سحر باشد برای جلب کسی. (سروری): مرا در کویت ای شمع نکوئی فلک پای بز آکنده ست گوئی. نظامی (از سروری و فرهنگی خطی). و رشیدی «پای بز افکنده ست گوئی» آورده است و شاید مصحف اوکندن بمعنی افکندن باشد.