[ دَ / دِ خوا / خا ] (حامص مرکب) حالت و کیفیت و صفت بیهوده خوار. کنایه از اسراف و خرج بیجا کردن. (ناظم الاطباء). اسراف و ولخرجی و هرزه خرجی. تبذیر. باددستی. (ناظم الاطباء): چنان نیز یکسر مپرداز گنج که آیی ز بیهوده خواری برنج.نظامی. || اوباشی. (ناظم الاطباء).