[ بَ / بِ دَ / دِ ] (ن مف / نف) (از مصدر بیهودن) جامه ای را گویند که نزدیک بسوختن رسیده باشد. (آنندراج) (برهان). جامهٔ نیم سوخته که بهیچ کار نیاید. برهوده. (شرفنامهٔ منیری). رجوع به بیهده و برهوده شود.