[ هُ دَ / دِ سَ ] (نف مرکب مرخم) بیهوده سرای. که یاوه و ناراست سراید. سخنسرای بیهوده. یافه سرای : جز مدح شاه بیهده گوئیست شاعری هشتاد سال بس که بدی بیهده سرای. سوزنی. رجوع به بیهده و بیهوده شود.