بیخ و بار

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ خُ ] (ترکیب عطفی، اِ مرکب) اصل و فرع. ریشه و ثمر. - بیخ و بار کسی را کندن؛ نابود ساختن و نیز بکلی از بین بردن : ستیز فلک بیخ و بارش بکند سم اسب دشمن دیارش بکند.سعدی.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش