بچه شیرده

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ بَ چَ / چِ بَ چْ چَ / چِ دِهْ ] (نف مرکب) آن زن که بچه شیر دهد. مرضع. مرضعة. زن بچه شیرده. راضعة.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش