بایجونویان
معنی
(اِخ) از سرداران و امرای
بزرگ مغول که مدتها بر عراق و آذربایجان
تسلط داشت و امیر ارغون در سال ۶۴۱ هـ . ق.
دست او را از حکومت آن نواحی کوتاه نمود.
بایجو در جنگهای بغداد نیز شرکت داشت و
چون شکست خورد از خلیفه مستعصم پیش
منگوقاآن شکایت کرد و در دفع او یاری
طلبید و منگوقاآن برادر کوچک خود هولاکو
را نامزد بغداد نمود و بایجو در لشکر هولاکو
نیز فداکاری بسیار کرد و پس از فتح بغداد در
سال ۶۵۷ هـ . ق. تا حدود دریاچهٔ وان نیز پیش
رفت. و رجوع به تاریخ مغول عباس اقبال
ص ۱۴۶ و ۱۵۴ و ۱۵۹ و ۱۹۲ و فهرست
اعلام آن شود.