[ دَ ] (ص، ضمیر، اِ) به معنی اند است و آن عددی باشد مجهول که بده نرسد و آنرا بعربی بضع خوانند. (برهان) (آنندراج).اند است. (اوبهی). آن شماری مجهول باشد که نامش دیدار نکرده باشند که چند است. (ازحاشیهٔ فرهنگ اسدی نخجوانی). عدد نامعینی از سه تا ده که به تازی بضع گویند. (ناظم الاطباء): جهان این است چونین است تا بود و هم چونین بود ایدند بارا.رودکی. هر کجا مردم رسید و هر کجا مردم رسد تو رسیدستی و لشکر برده ای ایدند بار. فرخی. رجوع به اند شود.