انکلال
معنی
[ اِ کِ ] (ع مص) خندیدن. (منتهی
الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
دندان نمودن و خندیدن. (آنندراج). گماریدن.
(تاج المصادر بیهقی). بگماریدن. (مصادر
زوزنی). || کند شدن شمشیر. (منتهی
الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب
الموارد). کند شدن. (یادداشت مؤلف).
|| نرم درخشیدن و بروشنایی برق نمودار
شدن تاریکی ابر. (از منتهی الارب) (ناظم
الاطباء) (از اقرب الموارد). درخشیدن برق.
(تاج المصادر بیهقی): انکل السحاب
عن البرق. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).