اندرآختن

[ اَ دَ اَ تَ ] (مص مرکب) فروبردن. فروکردن. (یادداشت مؤلف): سر تازانه خسرو اندرآخت (؟) خرقه زان جایگه برون انداخت.سنایی. و رجوع به آختن شود.