[ اِ تِ دِ غَ / غِ رِ زِ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) تصدیقی که مقارن با حکم به امتناع نقیض آن تصدیق نبود. تصدیقی که امکان نقیض آن باشد. مقابل اعتقاد جازم. خواجه نصیرالدین آرد: و چون امکان عبارت از عدم امتناع است پس هرچه (هر تصدیق) از این مقارنت (مقارنت حکم به امتناع نقیض تصدیق) خالی بود لامحاله حکم باشد به امکان نقیض بقوت یا بفعل و آن (اعتقاد) غیرجازم بود. (اساس الاقتباس صص ۴۱ -۴۲).